Johnny Overdrive was al even gekend bij zij die het wisten, resident disk jokey van Bonanza, het oudste lunapark van Kortrijk en al jaar en dag kind aan huis in bowlingzaal ‘De Kolibrie’ in hartje menen. Toen hij Mc Drummer leerde kennen was de klik er direct als adoptiekinderen die opeens ontdekken dat ze een broertje hebben die gelukkig ook iets kan. Beide een liefde voor beats, boosters en alles wat blond was, maar vooral beide vol energie en ambitie om ooit hun dromen waar te maken, hun eigen campingparadijs. Mc Drummer was al jaren gekend als ‘de zeemzoute stem van la mer du nord’. Ooit begonnen met enkel een microfoon zonder muziek, werkte als kind al in de supermarkt om de namen af te roepen van zijn talentloze leeftijdsgenoten die hun mama kwijt waren, daarna was het een tijdje stil rond hem tot hij terug heropdook als host en held in het bingo en tombola milieu waarin hij de roem niet aankon en op jonge leeftijd verloren ging in de walm van geile senioren en goedkope verf. En opeens was hij er, de held met witte schimmel, als een door God gezonden engel die door de wolken scheurde met zijn hemelsblauwe Camino met een oogverblindende leovinchi-uitlaat als kers op de taart, El Sossa, de held van je moeder, de man die je vader zou willen zijn, het type dat een burn-out trekt op je gevoelens en hem parkeert op je hart met de sleutels er nog op, die zijn glas kapot smijt op je lever en zijn peuk uitduwt op je longen, een man van mysterie en miserie.