Jej rodzina wywodziła się z Łemkowszczyzny i przed II wojną światową mieszkała na kresach wschodnich (terenie obecnej Białorusi), a po wojnie osiedliła się w Gorzowie Wielkopolskim, gdzie Krystyna Prońko się urodziła. 
 Studiowała na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie uzyskała dyplom magistra sztuki wraz z nagrodą rektorską rektora Mikołaja Góreckiego. 
 Według plebiscytu pisma "Non Stop" Krystyna Prońko dwukrotnie - w roku 1975 i 1977 - została uznana za najpopularniejszą wokalistkę w Polsce. W 1980 została okrzyknięta Piosenkarką Roku. Kilkakrotnie śpiewała także na jednym z największych festiwali jazzowych Jazz Jamboree, Praskim Festiwalu Jazzowym czy Festiwalu w Castlebar. 
 Oprócz jazzu i rocka Krystyna Prońko z powodzeniem śpiewa również muzykę współczesną. W latach 1987-89 współpracowała z Big Bandem Gustawa Broma, z którym nagrała m.in.Mszę Jazzową z udziałem chóru Brneńskich Madrygalistów. Wysoką pozycję K. Prońko potwierdzają zaproszenia do udziału w imprezach zagranicznych, w takich krajach jak: USA, Niemcy, Kanada, Szwecja. Norwegia, Austria, Anglia, Australia, Czechy, Słowacja, Kuba, Bułgaria, Grecja, kraje byłego ZSRR-Rosja, Ukraina, Białoruś, Litwa, Łotwa, Estonia, Gruzja, Azerbejdżan, Mołdawia. Brała tez udział w bardzo prestiżowych imprezach, Festiwalach Kultury Polskiej w Moskwie, Pradze i Berlinie.