Zespół powstał w 1983 roku, choć jego początki to wczesne lata siedemdziesiąte. W 1974 roku powstaje w Kielcach, a właściwie w Chęcinach, zespół „KANT” w składzie: Zbigniew Stefański, Jan Stefański, Jacek Stefański i Maksymilian Ziętek. Pod opiekę bierze ich klub „Merkury” w Kielcach, którego kierownikiem był Szymon Szymański. Zespół niedługo po powstaniu wygrywa eliminacje regionalne, potem wojewódzkie konkursu recytatorskiego i poezji śpiewanej. W 1976 wydają pierwszą płytę. W 1978 roku zespół wziął udział w Ogólnopolskim Festiwalu Młodych Talentów w Toruniu, uczestniczył w programach telewizyjnych: u prof. Aleksandra Bardiniego, „Szansonadzie” i „Siódemce”. Pod koniec lat siedemdziesiątych koleje losu sprawiają, że dwaj bracia Jasiu i Jacek wracają do rodzinnego Gdańska, a Zbyszek zostaje na kielecczyźnie. Od tego czasu muzykują i występują jako „Bracia Stefańscy”. 9 sierpnia 1983 roku najmłodszy brat Jacek Stefański ginie, pobity „przez nieznanych sprawców” (jest na helsińskiej liście ofiar Stanu Wojennego). “I tu wydawało nam się, że to już koniec… Ale nie mogliśmy chodzić po ulicach i krzyczeć, że zabili nam: brata, męża, ojca, przyjaciela – jedyne co mogliśmy, żeby uczcić Jego Pamięć to nadal grać – chociaż już bez Jacka”. Jesienią, Zbigniew Stefański, Jan Stefański i Jarosław „Horacy” Chrząstek postanowili wspólnie grać. Później dołączył do nich Krzysztof „Lumbago” Górski. Ludzie zaczęli na nich mówić „ bez Jacka” … i tak już zostało.