جواد معروفی (۱۳۷۲ - ۱۲۹۱) آهنگساز، موسیقیدان و نوازنده‌ی پیانوی ایرانی. او در خانواده‌ای اهل هنر در تهران به دنیا آمد. پدر و مادرش هر دو از شاگردان درویش خان بودند و پدرش "موسی معـروفی" موسيقیدان بزرگ ایران نخستین معلم موسیقی‌اش بود. بعـد از دوره ابتدایی، در چهارده سالگی در دوره‌ای که کلنل وزيری مدير هـنرستان موسيقی بود، به آنجا رفـت و به تحصيل مشغول شد. پس از تار و ویولن به پيانو روی آورد و نزد تاتیانا خاراطیان به یادگـیری تکـنیک نوازندگی پیانوی کلاسیک مشغول شد و همزمان فراگیری موسیقی ایرانی را هـم ادامه داد و تحصيلات موسيقی را نزد عـلی نقی وزيری کامل کرد. در سال ۱۳۱۲ (در ۲۱ سالگی) به استخـدام وزارت فـرهـنگ در آمد و از سال ۱۳۱۹ هـم زمان با افـتتاح راديو به رادیو رفت و سال‌ها تکنواز پيانو در رادیو بود تا این که در ۱۳۳۲ به سرپرستی موسيقی راديو منصوب شد و هـمزمان با آن به عـضويت شورای عـالی موسيقی در آمد. معـروفی هـمچنين رهـبر ارکستر شماره يک و رهـبر ارکستر بزرگ گـل‌ها بود و ارکستراسیون اغلب آهنگ‌های برنامه‌های گل‌ها از اوست. او در نواختن پيانوی ايرانی، از روش مشير هـمايون شهردار بيشتر از مرتضی محجوبی اقـتباس می‌کرد. اما شيوه‌ای ويژه و يکتا داشت که تکـنيک در آن آشکار بود. معروفی در دانشگاه تهران سال‌ها دارای کرسی استادی بود. انوشيروان روحانی، پرويز اتابيگی (اتابـكی)، اردشير روحانی، افـليا پرتو، مهين زرين پنجه و ساسان محبی از شاگـردان برجسته‌ی وی هستند. از استاد جواد معروفی علاوه بر ده‌ها ساعت تکنوازی پیانو، گنجینه‌ای عظیم از همنوازی، آهنگسازی و تنظیم آثار درخشان موسیقی ایرانی به جای مانده است.جواد معـروفی در بامداد روز سه شنبه شانزدهـم آذر ماه ۱۳۷۲ در تهران در گـذشت.